Voel het ritme van de natuur
UNIEKE ZOETWATERGETIJDENGEBIED DE BIESBOSCH
De Biesbosch is een uniek gebied waarbij het ritme van de natuur te voelen is door de bijzondere zoetwatergetijden. Eb en vloed bereiken wel de rivier, maar het zoute water niet.
In de middeleeuwen was het gebied van de Grote of Zuid-Hollandse Waard een zeer vruchtbaar stuk land waarbij graan en turfwinning voor grote inkomsten zorgden. Graan was het belangrijkste voedingsmiddel. Bier was de volksdrank bij uitstek. Gezonde mensen aten bergen brood en vlees, die met grote hoeveelheden bier naar binnen werden gespoeld; in de middeleeuwen at men om te drinken, en dronk men om te eten.
De welvarende wildernis was kwetsbaar. Gulzige turfwinners wonnen te dicht bij de dijk turf en er werd geen geld uitgegeven aan het onderhoud van de dijken, verergerd door de Hoekse en Kabeljauwse twisten.
Na de Sint Elizabethvloed in 1421 liep de Grote Waard verder vol met rivierwater. Rond 1500 was deze volledig volgelopen. Door wanbeleid werd de Zuid-Hollandse Waard de Verdronken Zuid-Hollandse Waard, de latere Biesbosch. Het vruchtbare graan producerende land was weggeslagen, maar er kwam een zeer vruchtbare visvijver voor terug. Vissers wisten niet hoe snel ze de plaats van de boeren konden innemen, en de binnenzee (een uniek delta-meer met vrije toegang tot de Noordzee) werd een goudmijn voor de visserij naar elft, fint, zalm en steur (tot 400 kilo zwaar!).
Hoewel het gebied in de eeuwen daarna stukje bij beetje werd ingepolderd, bleef het geïsoleerd van de rest van Holland sterk achter. Mede om deze reden is het grootste deel van de Biesbosch, inclusief het protestante Land van Altena, in 1815 onder Willem-I overgedragen aan de katholieke provincie Noord-Brabant. Economische belangen overwonnen de religieuze.